به گزارش شهرقشنگ آنلاین سینمای ایران در سال‌های اخیر با تکیه بر ژانر کمدی، به مسیرش ادامه داده و توانسته بخشی از هزینه‌هایش را در بیاورد ولی ادامه این روند، خوشایند بخش زیادی از سینمادوستان نخواهد بود. باید ترکیب چینش فعلی سینما را ترکیبی ایده‌آل از ژانرهای مختلف دانست. همین چینش هوشمندانه تأثیرش را خیلی زود نشان داده و آمار فروش فیلم‌ها در چند هفته اخیر حکایت از استقبال مردم دارد. در حال حاضر 10 فیلم در حال اکران هستند و به لحاظ کمی و کیفی آمار خوبی را رقم زده‌اند. «فسیل» به عنوان اتفاقِ خوبِ این روزهای سینما، توانسته یک تنه 4 میلیون مخاطب را به سینما بکشاند و فروشی 180 میلیاردی را ثبت کند. این فیلمِ کمدی از نوروز به روی پرده رفته و فروش خیره‌کننده‌اش عاملی شده تا همچنان روی پرده سینماها بماند. فسیل با گذشت سه ماه، همچنان بیننده دارد و می‌تواند تا چند روز دیگر رکورد فروش 200 میلیارد تومانی را بزند.
با فصل شروع اکران‌ها، «شهر هرت» دیگر فیلم کمدی‌ای بود که خیلی زود مخاطبانش را پیدا کرد و در مدت زمان کوتاهی بیش از 8 میلیارد فروش کرد. «آهنگ دو نفره» نیز فیلم کمدی دیگری است که همچنان تماشاگر خودش را دارد و بد نمی‌فروشد. فروش بالای فیلم‌های کمدی در چند وقت اخیر، بحث‌های زیادی را درباره تک ژانری شدن سینمای ایران مطرح کرده بود. بسیاری از کارشناسان و منتقدان با ابراز نگرانی از نادیده گرفتن ژانرهای دیگر، می‌گفتند که سینما فقط ژانر کمدی نیست و باید بتوانیم مردم را با تمامی ژانرها آشنا کنیم. این حرف، حرف درستی است ولی در تمام دنیا، بعضی فیلم‌ها شاید به لحاظ محتوایی خیلی غنی نباشند اما وجه سرگرم‌کننده‌شان، می‌تواند مخاطب زیادی را به سینما بکشاند. در سینمای ایران فیلم‌های کمدی چنین کارکردی دارند و سود خوبی را نصیب سازندگانش می‌کنند. البته سینمای ایران نشان داده اگر فیلم‌های غیرکمدی خوش‌ساخت و جذاب در آن ساخته شود، مردم علاقه‌مند به دیدنش هستند. در حال حاضر فیلم «سه کام حبس» یک درام اجتماعی است که با توجه به تلخی سوژه‌اش، توان کشاندن مردم را به سینما دارد. این فیلم با بهره‌گیری از کارگردانی درست و داستان پرتعلیقش، مخاطبش را ناراضی به خانه نمی‌فرستد. «کت چرمی» به عنوان آخرین ساخته محمدحسین مهدویان نیز در ژانر پلیسی و معمایی اکران شده و با وجود اینکه در قد و قواره‌های فیلم‌های قبلی مهدویان نیست ولی مردم همچنان علاقه‌مند به تماشایش هستند. «نگهبان شب» نیز نام رضا میرکریمی را به عنوان کارگردان یدک می‌کشد و در میان فیلم‌های اجتماعی سینمای ایران، فیلم بدی نیست. فیلم «مصلحت» با سوژه‌ای سیاسی و حساس بالاخره رنگ پرده سینما را به خود دید و فروش قابل قبولش تا امروز، نشان می‌دهد مخاطبان سینما نسبت به چنین فیلم‌هایی کنجکاو هستند. فیلم «تصور» در بخش منتقدان جشنواره فیلم کن به نمایش درآمده و می‌تواند نظر مخاطبان خاص‌پسند سینما را تأمین کند. با وجود اتفاقات متفاوت در سال‌ها اخیر، سینمای ایران روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. حال به نظر می‌رسد با گذر از روزهای نه چندان خوب، می‌توان به آینده سینمای ایران امیدوار ماند. سینمایی که برای پیشرفتش، باید مدیریت درست را هم به ساخت فیلم‌های باکیفیت ضمیمه کرد.